Bu dersin sonunda öğrenciler; 1) Belirli uygulamalar için işleme ve ilerleme hızlarını hesaplayabilir. 2) Verilen bir özel parça için uygun üretim yöntemini seçebilme kabiliyeti kazanırlar. 3) Temel ürün tasarımı ve işlenebilirlik kavramlarını anlayabilir. 4) Farklı işleme operasyonlarını (tornalama, frezeleme, delme gibi) anlama ve işleme tezgahlarını tanımlar. 5) Prosesi anlamak üzere prosesle ilgili parametreler arası ilişkileri kapsayan, prosesin matematiksel modelini tanımlama becerisi kazanırlar. 6) Genel imalat proseslerinin göreceli olarak avantaj-dezazantajlarını bilir.
DERSİN VERİLİŞ BİÇİMİ
Yüz Yüze
DERSİN ÖNKOŞULLARI
Yok
ÖNERİLEN DERSLER
Yok
DERS TANIMI
Dökümcülük: Kum döküm, pres döküm, hassas döküm, savurma döküm, Kaynak yöntemleri: Sınıflandırma, ark kaynağı, direnç kaynağı, oksi-asetilen kaynağı, diğer kaynak metotları, Metallerin sıcak ve soğuk şekillendirmesi: haddeleme, dövme, ekstrüzyon, tel çekme, diğer plastik deformasyon yöntemleri, Presle levha şekillendirme: Delme/boşaltma, derin çekme, Toz metalürjisi: Toz üretimi, sıkıştırma, sinterleme, uygulama alanları, Talaşlı imalat: Teori, kesici takımlar, talaş oluşumu, kesme sıvıları, işlenebilirlik, takım ömrü, Talaşlı imalat operasyonları ve tezgahları: Tornalama, frezeleme, delme, taşlama.
DERS İÇERİĞİ
HAFTA
KONULAR
1. Hafta
İmalatın tanımı, genel kavramlar, üretim yöntemlerine genel bakış, döküm tekniği
Eritme kaynağı yöntemleri (ark kaynağı, oksi-yanıcı gaz kaynağı, direnç nokta kaynağı)
14. Hafta
Katı hal kaynağı yöntemleri (dövme kaynağı, difüzyon kaynağı, sürtünme kaynağı), Lehimleme ve yapıştırma işlemleri.
ZORUNLU YA DA ÖNERİLEN KAYNAKLAR
Mikell P. Groover, Fundamentals of Modern Manufacturing, Third Edition, Wiley, 2007. De Garmo, Black, Kohser, "Materials and Processes in Manufacturing", Wiley, 10th Ed, 2007. K.G. Swift &J.D. Booker, Process Selection, Second Edition Butterworth-Heinemann, 2003.
